11 jun 2024

Rostock (Duitsland)

door Patvcvl2 | geplaatst in: 2024, Toerisme | 0

Rostock is een kreisfreie Stadt in het noordoosten van Duitsland. Het is de grootste stad van de deelstaat Mecklenburg-Voor-Pommeren. Rostock ligt in het noorden van Mecklenburg, aan de Warnow. Het 12 kilometer lange gedeelte hiervan tussen het centrum van Rostock en de kust wordt Unterwarnow genoemd, en is bevaarbaar. Aan de monding van de Warnow liggen het stadsdeel Warnemünde en de haven van Rostock, die de grootste Oostzeehaven van Duitsland is.

De Sint-Petruskerk (Duits: Petrikirche) is de oudste en met 117 meter de hoogste van de drie nog bestaande stadskerken in de hanzestad Rostock. De anderen zijn de Mariakerk en de Nicolaaskerk. Een vierde stadskerk, de Jacobikerk, werd in de Tweede Wereldoorlog verwoest en in 1960 ten slotte gesloopt. een godshuis opgericht. Het oudst bekende bewijs hiervoor dateert uit het jaar 1252. Het betrof een drieschepig gebouw, waarvan de muren deels uit graniet bestonden. Delen van deze eerste bouw zijn nog in de imposten van de zijschepen bewaard gebleven. In het midden van de 14e eeuw werd op de plaats van de voorganger de drieschepige basiliek in de voor het Oostzeegebied zo typerende stijl van de baksteengotiek gebouwd. Omstreeks het jaar 1500 kreeg de kerk een 127 meter hoge toren, die in 1543 door blikseminslag verwoest werd. Hierin meenden de nog overgebleven katholieken in de stad een straf Gods te zien. Tot 1578 vond herbouw van de toren plaats, nadat tussentijds de toren nog eens door een storm werd vernield. De toren had nu een hoogte van 117 meter en diende als oriëntatiepunt voor de omgeving, met name voor de schepen op de Oostzee. Ongunstige weersomstandigheden, waaronder een aantal stormen, lieten in de daaropvolgende eeuwen sporen na, die in 1902 tot een grondige restauratie leidden. In 1942 werd de Petruskerk tijdens een vier dagen durende luchtaanval van de Royal Air Force in de nacht van 26 op 27 april zwaar getroffen. De met koper beslagen torenspits brandde af. Het orgel, het barokke altaar, de renaissance-kansel alsook het enige epitaaf vielen ten prooi aan de vlammen. Daarentegen kon een middeleeuws bronzen doopvont uit 1512 worden gered. Eveneens wist men een kruiswegreliëf van Christus die wordt voorgeleid aan Pontius Pilatus te redden. Terwijl de gewelven van het middenschip en het zuidelijke zijschip het begaven, bleef het gewelf van het noordelijke zijschip bewaard. De wederopbouw van de kerk geschiedde bijzonder traag. De toren kreeg een nood dak en het middenschip werd van een 24 meter hoog vlak plafond voorzien. Ook werden de arcaden tussen het middenschip en de beide zijschepen dichtgemetseld en de muren wit gekalkt. Vooralsnog werd de torenspits niet teruggeplaatst. In 1994 kon in het kader van de stadsontwikkeling met middelen van de overheid, giften en steun van monumentenorganisaties de toren weer worden herplaatst. Op 45 meter hoogte werd een over 195 treden te bereiken uitzichtplatform toegevoegd. Bij helder weer is van daar uit een uitzicht tot Warnemünde en de Oostzee mogelijk. De kerk betreft een drieschepige basiliek met vier traveeën, in het westen afgesloten door een toren met spits, in het oosten door een polygonale koorafsluiting. Aan de noord- en zuidzijde van het koor bevinden zich kleine torentjes die met een spits worden bekroond. De open arcaden tussen de midden- en zijschepen werden na de oorlog dichtgemetseld. Hierdoor ontstaan drie praktische ruimten. Van het noordelijk zijschip is het kruisribgewelf bewaard gebleven. Het zuidelijk zijschip was te sterk verwoest om de oorspronkelijke constructie te herstellen. Dat laatste geldt ook voor het middenschip. De 17 meter hoge koorvensters met scènes uit het leven van de apostel Petrus werden in het begin van de jaren 1960 door Lothar Mannewitz (1930–2004) gemaakt.

Memorial, reformer Joachim Slueter, Rostock, Mecklenburg-Western Pomerania Joachim Slüter (Dömitz, ca. 1490 †- Rostock, 19 mei 1532) was een Duits geestelijke en hervormer. Slüter werd in 1532 begraven op het kerkhof van St. Petri. Al snel ontstond het gerucht van vergiftiging. In 1862 werd ter ere van hem een monument opgericht op de plaats van zijn graf en werd de straat Vor dem Petritor omgedoopt tot Slüterstraße.

Drie tekeningen zoals de kerk eruit zag voor de hervorming

Standbeeld Blucher

De Joy of Life-fontein staat sinds 1980 in het midden van het Universiteitsplein in Rostock. Deze interessante, maar vaak controversiële sculpturen zijn gemaakt door Jo Jastram en Reinhard Dietrich. Brunnen der Lebensfreude symboliseert het einde van de Tweede Wereldoorlog en de wedergeboorte van de stad. Het heeft om voor de hand liggende redenen onofficieel de bijnaam de Porn Fountain. Op de achtergrond is het hoofdgebouw van de Universiteit van Rostock te zien.

De Marienkirche is de hoofdkerk van Rostock en een belangrijk bouwwerk uit de Noord-Duitse baksteengotiek. Een vroeggotische voorganger werd voor het eerst in aktes uit 1232 vermeld. De bouw van de huidige driebeukige basiliek begon in 1290 en werd afgesloten in het midden van de 15e eeuw. De gedrongen bouwstijl van de Marienkirche uit zich in het grote schip en het imposante westwerk met een zware toren. In het oorspronkelijke plan was er sprake van een tweede toren, maar deze is nooit gebouwd. De kerk heeft het karakter van een centraalbouw, omdat het transept even lang is als het schip met een koor en het schip precies in het midden kruist. De Marienkirche laat een rijke aankleding zien, die tot uiting komt in het hoofdaltaar, de kansel, het kerkorgel, het bronzen doopvont en een astronomisch uurwerk. Van de voorreformatorische kunst van de middeleeuwen zijn vanwege de beeldenstorm slechts kleine restanten overgebleven. De reformatie werd in Rostock in 1531 ingevoerd.

Het monumentale astronomisch uurwerk staat in de kooromgang en vult daar achter het hoogaltaar de gehele ruimte tussen de pijlers op. Het is het oudste hanzeatische type en het enige waarvan het middeleeuwse uurwerk nog werkt. Deze stamt uit het jaar 1379. In 1472 werd het uurwerk door Hans Düringer uit Neurenberg omgebouwd en van 1641 tot 1643 door Andreas Brandenburg en Michael Grote gerestaureerd. De uitgesneden ring met figuren uit de dierenriem en personificaties uit de 15e eeuw van de maanden werden bij de restauratie van 1641 tot 1643 ingezoomd in een stijl van Late Renaissance. Het klokkenspel met uitkiesbare koralen klinkt op elk heel uur; de rondtocht van figuren vindt alleen om 12:00 en 24:00 uur plaats. De grote cijferschijf in het middelste deel heeft een 24-uursindeling. Bovendien worden naast de maanuitbeelding de stand van de maan en de zon in de dierenriem nog een boerenalmanak getoond. In het onderste calendarium staan de datum, weekdag, maand, zonsopgang, de lengte van dag en nacht en andere antieke kalendergegevens, zoals het Romeinse rentegetal, of christelijke, zoals de paas- en pinksterdatum, vastentijd en de naamdag.

Spelende kinderen

Het paar

Originele Rostocker musicus

Standbeeld geit

Geef een reactie Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.